Rani lakshmibai biography in marathi language

Rani Lakshmi Bai Information In Marathi| राणी लक्ष्मीबाई माहिती मराठीत, लक्ष्मी बाईंचा परिचय, जीवन आणि शिक्षण, इतिहास, १८४२ – मे १८५७, राज्य आणि विद्रोह, मृत्यू आणि परिणाम. भारताच्या उत्तर प्रदेशातील झाशी या मराठा संस्थानाच्या शासक लक्ष्मीबाई होत्या, ज्यांना “झाशी की राणी” म्हणून ओळखले जाते.  1857 च्या ब्रिटीश वसाहतवादी अधिकार्‍यांविरुद्धच्या उठावात लक्ष्मीबाईंनी सक्रिय सहभाग घेतला होता.

राणी लक्ष्मीबाई यांची संपूर्ण माहिती Rani Lakshmi Bai Information In Marathi

राणी लक्ष्मीबाई, ज्याला झाशी की राणी असेही म्हणतात, 19 नोव्हेंबर 1835 ते 17 जून 1858 या कालावधीत झाशीच्या मराठा शासित राज्याच्या शासक होत्या.

1857 च्या भारतीय बंडातील ती एक प्रमुख व्यक्ती होती आणि ब्रिटीश शासनाच्या प्रतिकाराचे प्रतीक होती.

भारतात मणिकर्णिका तांबे हे झाशीच्या राणीचे मूळ नाव होते, परंतु तिला भारतीय इतिहासात “इंडियन जोन ऑफ आर्क” म्हणून ओळखले जाणारे पौराणिक पात्र म्हणून ओळखले जाते. तिचे नाव मणिकर्णिका होते. तिचे कुटुंबीय तिला प्रेमाने मनू म्हणत.

वयाच्या चौथ्या वर्षी तिने तिची आई गमावली. यामुळे तिच्या संगोपनाची जबाबदारी तिच्या वडिलांवर होती. तिचे शिक्षण पूर्ण करताना तिने मार्शल आर्ट्स, घोडेस्वारी आणि नेमबाजीचे प्रशिक्षण घेतले.

लक्ष्मीबाईंचे जीवन आणि शिक्षण

मे १८५२ मध्ये झाशीचे महाराज गंगाधर राव नेवाळकर यांच्याशी विवाह झालेल्या मणिकर्णिका यांनी नंतर परंपरेनुसार लक्ष्मीबाई हे नाव धारण केले.  1851 मध्ये लक्ष्मीबाईंनी दामोदर राव नावाच्या मुलाला जन्म दिला, परंतु चार महिन्यांनंतर त्यांचे निधन झाले. 

नंतर, या जोडप्याने गंगाधर राव यांच्या चुलत भावाच्या मुलाका घेतले, ज्याला दामोदर राव हे नवीन नाव देण्यात आले.

ब्रिटीश अधिकाऱ्याच्या उपस्थितीत अनुकूलन प्रक्रिया पार पडली. महाराजांनी त्या अधिकाऱ्याला दत्तक घेतलेल्या मुलाशी आदराने वागावे आणि लक्ष्मीबाईला आयुष्यभर झाशी द्यावी अशा सूचनांचे पत्र दिले.

राणी लक्ष्मीबाई यांचे शिक्षण घरीच झाले आणि त्यांना लिहिता-वाचता आले.  तिने नेमबाजी, सवारी, तलवारबाजी आणि मल्लखांबाचे प्रशिक्षणही घेतले.  तिच्याकडे सारंगी, पवन आणि बादल हे तीन घोडे आहेत.

झाशीचा इतिहास, १८४२ – मे १८५७

मणिकर्णिका हिंदू देवता देवी लक्ष्मीच्या सन्मानार्थ लक्ष्मीबाई (किंवा लक्ष्मीबाई) असे नामकरण करण्यात आले आणि मे १८४२ मध्ये झाशीचे महाराज गंगाधर राव नेवाळकर यांच्याशी विवाह झाल्यानंतर स्त्रियांच्या महाराष्ट्रीय परंपरेनुसार तिला नवीन नाव देण्यात आले. 

सप्टेंबर 1851 मध्ये एका मुलाला जन्म दिला ज्याला नंतर दामोदर राव हे नाव देण्यात आले परंतु चार महिन्यांनंतर एका गंभीर आजाराने त्यांचे निधन झाले.  महाराजांच्या निधनाच्या आदल्या दिवशी, त्यांनी गंगाधर रावांचे चुलत भाऊ आनंद राव यांना दत्तक घेतले आणि त्यांना दामोदर राव हे नवीन नाव दिले.

दत्तक घेण्यासाठी उपस्थित असलेल्या एका ब्रिटीश राजनैतिक अधिकाऱ्याला महाराजांकडून एक पत्र देण्यात आले होते की मुलाला सन्मानाने वागवले जावे आणि तिच्या विधवेला तिच्या उर्वरित आयुष्यासाठी झाशीचा ताबा द्यावा.

गव्हर्नर-जनरल लॉर्ड डलहौसी यांच्या नेतृत्वाखालील ब्रिटीश ईस्ट इंडिया कंपनीने नोव्हेंबर 1853 मध्ये महाराजांच्या मृत्यूनंतर, दामोदर राव यांचा सिंहासनावरील दावा नाकारून आणि राज्याला त्याच्या प्रदेशात जोडून, ​​लॅप्सचा सिद्धांत लागू केला. 

दामोदर राव (जन्म आनंद राव) हे दत्तक पुत्र असल्यामुळे हे केले गेले.  हे कळल्यानंतर ती मोठ्याने ओरडली, “मैं अपनी झांसी नही दूंगी,” (मी माझी झाशी आत्मसमर्पण करणार नाही).  राणी लक्ष्मीबाई यांना Authority 60,000 प्रति वर्ष मार्च 1854 मध्ये आणि राजवाडा आणि किल्ला सोडण्यास सांगितले.

विष्णू भट्ट गोडसे यांच्या म्हणण्यानुसार, नाश्त्यापूर्वी राणी वेटलिफ्टिंग, कुस्ती आणि स्टीपलचेसिंगमध्ये कसरत करेल.  ती एक हुशार, अधोरेखित स्त्री होती जिने व्यवसाय केला.

लक्ष्मीबाईचे राज्य आणि विद्रोह

22 वर्षीय राणीने झाशीचा ताबा ब्रिटिशांना देण्यास नकार दिला.  1857 मध्ये मेरठमध्ये बंड सुरू झाल्यानंतर लगेचच लक्ष्मीबाईंना झाशीचे शासक घोषित करण्यात आले आणि त्या झाशीची राणी लक्ष्मीबाई झाल्या.  तिने अल्पवयीन वारसाच्या बाजूने निर्णय दिला.  तिने त्वरीत आपले सैन्य संघटित केले आणि ब्रिटीश बंडाचे नेतृत्व करत बुंदेलखंड भागातील बंडखोरांची कमांड घेतली.  आजूबाजूच्या भागातील विद्रोही त्यांच्या समर्थनासाठी झांशीत आले.

जानेवारी 1858 पर्यंत, ईस्ट इंडिया कंपनीने जनरल ह्यू रोजच्या नेतृत्वाखाली बुंदेलखंडमध्ये प्रतिआक्रमण सुरू केले.  फेब्रुवारीमध्ये महू सोडल्यानंतर गुलाबने सौगोर (आता सागर) पकडला आणि मार्चमध्ये झाशीला गेला.  कंपनीच्या माणसांनी झाशीच्या किल्ल्याला वेढा घातल्यावर भयंकर युद्ध झाले.  जरी तिच्या पुरुषांची संख्या जास्त होती, तरीही झाशीच्या राणीने आक्रमकांविरुद्ध जोरदार लढा दिला. 

बेटवाच्या लढाईत, तांत्या टोपेच्या बचाव दलाचा-दुसरा बंडखोर नेता-पराभव झाला.  लक्ष्मी बाई राजवाड्याच्या रक्षकांच्या एका लहान गटाच्या मदतीने किल्ल्यातून पळून जाण्यात यशस्वी झाली आणि पूर्वेकडे प्रवास करू शकली, जिथे तिला इतर बंडखोर सामील झाले.

लक्ष्मीबाईचे ग्वाल्हेरला उड्डाण

रावसाहेब, तात्या टोपे, बांदाचा नवाब, झाशीची राणी असे नेते पुन्हा एकदा निसटले.  ते ग्वाल्हेरला आले आणि त्या वेळी शहरावर कब्जा करणार्‍या भारतीय सैन्यात सामील झाले (महाराजा सिंधिया मोरारच्या रणांगणातून आग्रा येथे पळून गेले).  महत्त्वाचा ग्वाल्हेर किल्ला ताब्यात घेण्याच्या इराद्याने ते ग्वाल्हेरकडे निघाले, परंतु बंडखोर सैनिकांनी बिनविरोध शहरात प्रवेश केला. 

रावसाहेब ग्वाल्हेरमध्ये राज्यपाल (सुभेदार) म्हणून काम करत असताना, बंडखोरांनी नाना साहिबांना पुनर्जन्म झालेल्या मराठा राज्याचे पेशवे म्हणून घोषित केले.  राणीने इतर बंडखोर सेनापतींना ग्वाल्हेरला येऊ घातलेल्या इंग्रजांच्या हल्ल्यापासून बचाव करण्यास तयार राहण्यास पटवून देण्याचा अयशस्वी प्रयत्न केला.  16 जून रोजी जनरल रोजच्या माणसांनी मोरारला ताब्यात घेतले आणि नंतर त्यांनी शहरावर यशस्वी हल्ला केला.

लक्ष्मीबाईचे मृत्यू

मृत्यू:

कॅप्टन हेनेगेच्या नेतृत्वाखालील 8व्या (किंग्ज रॉयल आयरिश) हुसारच्या एका तुकडीने 17 जून रोजी ग्वाल्हेरच्या फुलबागजवळ कोटा-की-सेराई येथे राणी लक्ष्मीबाई यांच्या नेतृत्वाखालील मोठ्या भारतीय सैन्याला गुंतवले, कारण त्यांनी पळून जाण्याचा प्रयत्न केला. 

क्षेत्र  8 व्या हुसरांनी भारतीय सैन्यात प्रवेश केल्यावर 5,000 भारतीय सैन्य मारले गेले, ज्यात “16 वर्षांपेक्षा जास्त वयाचा” कोणताही भारतीय समावेश आहे.  त्यांनी दोन रायफल घेतल्या आणि फुलबाग छावणीतून संपूर्ण मार्गाने हल्ला केला.  एका साक्षीदाराच्या म्हणण्यानुसार, राणी लक्ष्मीबाई हिने सोवारचा गणवेश परिधान करून, घोडा सोडत असताना आणि त्याच्या शरबतीला दुखापत करताना हुसरांपैकी एकाशी लढा दिला.

सोवारचा गणवेश परिधान करताना हुसारावर हल्ला केला;  तीने घोडी सोडली होती आणि जखमी देखील होती, बहुधा त्याच्या सब्रेने.

तिने नंतर सैनिकाला ओळखले जेव्हा तो रस्त्याच्या कडेला रक्तस्त्राव करत होता आणि त्याच्यावर हँडगनने गोळीबार केला, त्या वेळी शिपायाने “त्या तरुण मुलीला त्याच्या कार्बाइनने पाठवले.”  आणखी एक आख्यायिका अशी आहे की, झाशीची राणी लक्ष्मीबाई घोडदळाच्या सेनापतीच्या भूमिकेत असताना गंभीर जखमी झाल्या होत्या. ब्रिटीशांनी तिचा मृतदेह घेऊ नये म्हणून तिने एका संन्यासीला ते जाळण्याची सूचना केली.

तिचे निधन झाल्यानंतर काही नागरिकांनी तिचा मृतदेह जाळला.

FAQ